به گزارش پایگاه اطلاع رسانی خبر قم ،يكم رجب سالروز ولادت امام محمد باقر(ع) والامقامي از نسل پاكان است؛ امام همامي كه با علم و دانش بي انتهاي خويش، هدايتگر مردم روزگار خويش به سعادت حقيقي شد و جامعه اسلامي را با غني ترين آموزه هاي ديني آشنا كرد.
شهر مقدس قم در شب ميلاد امام محمد باقر(ع) حال و هواي ويژه اي به خود گرفت و مراسم جشن و سرور در حرم مطهر كريمه اهل بيت(ع)، مسجد مقدس جمكران، مساجد و تكايا و ديگر اماكن متبركه با حضور عاشقان و ارادتمندان اهل بيت عصمت و طهارت(ع) برگزار شد.
در شب ميلاد اين امام بزرگوار، هزاران نفر از زائران بارگاه كريمه اهل بيت حضرت فاطمه معصومه(س) با شركت در مجلس ويژه اي كه از سوي آستان مقدس برگزار شده بود، به جشن و شادي پرداخته و اين ميلاد با بركت را گرامي داشتند.
حرم مطهر حضرت معصومه(س) از شامگاه جمعه پذيراي هزاران تن از زائران و مجاوران است كه به منظور عرض تبريك ميلاد خجسته امام محمد باقر(ع) به محضر مبارك كريمه اهل بيت(ع) وارد اين مكان مقدس شده اند.
مسجد مقدس جمكران نيز در اين روز ميزبان هزاران نفر از عاشقان و دلدادگان مكتب اهل بيت(ع) است كه اين ولادت را به ساحت مقدس امام زمان(عج) تبريك عرض مي كنند.
همچنين به همين مناسبت شب گذشته و امروز شنبه مراسم مختلف جشن ميلاد با حضور هزاران دلداده اهل بيت(ع) در دفاتر و بيوت مراجع تقليد و دفتر رهبر معظم انقلاب در قم برپا شد.
بسياري از شهروندان قمي به همراه زائران حرم مطهر حضرت معصومه(س) با در دست داشتن نقل و شيريني و تقسيم آن، ولادت با سعادت امام محمد باقر را به يكديگر تبريك و تهنيت گفته و براي جامعه اسلامي آرزوي خير و بركت مي كنند.
امام محمد باقر(ع) به عنوان پنجمين امام شيعيان در نخستين روز رجب 57 هجري قمري در مدينه متولد شد و خانه امام سجاد(ع) و فاطمه دختر امام حسن مجتبي(ع) را غرق در سرور و شادي كرد. ايشان را محمد نام نهادند. از لقب هاي بي شمار ايشان مي توان به باقرالعلوم، شاكر، صابر و هادي اشاره كرد.
كنيه اين بزرگوار نيز ابوجعفر است.دوره امامت پنجمين امام شيعيان پس از 95 هجري قمري همزمان با شهادت امام زين العابدين(ع) به امر پروردگار آغاز شد و تا سال 114 هجري قمري به مدت 19سال و چند ماه ادامه داشت. پيشوايي و امامت امام محمد باقر(ع) امري بديهي بود چرا كه از اوايل تاريخ اسلام روايت هاي بسياري براي پيشوايي اين بزرگوار وجود داشت به عنوان نمونه حضرت علي(ع) نيز در وصيت خويش از امام محمد باقر(ع) براي رهبري مسلمانان ياد كرده است و همچنين رسول خدا(ص) به جابر فرمودند: «اميد آن است كه عمر طولاني كني تا فرزندي از من را كه از نسل حسين(ع) است و محمد نام دارد، ببيني كه علم دين را ميشكافد و تشريح ميكند. وقتي او را ملاقات كردي، سلامم را به وي برسان.»
هنگامي كه ابوجعفر(ع) رسالت سنگين امامت را برعهده گرفت، نزديك به يك سده از وفات پيامبر اسلام(ص) گذشته بود و مردم به دليل سپري شدن زمان از احكام و عقايد اسلامي آگاهي درستي نداشتند. بنابراين تلاش هايي كه امويان بيش از نيم قرن براي ايجاد شبهه اعتقادي در مسلمانان انجام داده بودند نتيجه داده بود اما ديري نپاييد امام پنجم شيعيان با درياي علم و دانش خود جامعه را از گام نهادن در مسير ظلمت و تاريكي رهاند و به طرف نور و روشنايي رهنمود كرد. دانش امام باقر(ع) سرچشمه الهي داشت و به امر خالق يكتا با مخالفان دين به مبارزه برخاست.
امام پنجم جايگاه علمي والايي داشت و در بحث هاي علمي كه با دانشمندان انجام مي داد هميشه يكه تاز ميدان بود.
اين امام همام از نظر علم، دانش، پارسايي و فضيلت هاي انساني بر همگان برتري داشت به گونه اي كه دشواري هاي علم و دانش را براي مردم جامعه آسان ساخت و گشاينده پيچيدگي هاي معارف زمان خويش شد.
امام محمدباقر(ع) سرانجام پس از سال ها تلاش در راه مبارزه با طاغوت زمان و تببين و گسترش آموزه هاي اسلامي در هفتم ذيحجه 114هجري قمري در 57 سالگي در زادگاه خود به دستور هشام بن عبدالملك مسموم شد و به شهادت رسيد.
پيكر اين امام بزرگوار در آرامگاه بقيع به خاك سپرده شد.
