حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی، چهارشنبه در درس خارج تفسیر خود در جمع علما و روحانیون در مسجد اعظم در ادامه تفسیر آیات ابتدایی سوره مبارکه زخرف گفت: جامعه‌ای را می‌توان دینی به حساب آورد که بر مدار عقل و نقل حرکت کند، یا برهان عقلی داشته باشد یا به وحی تکیه کند، اگر چیزی مطابق وحی و برهان عقلی و فطرت نبود، نباید بپذیرد.
وی افزود: در جاهلیت این فکر بود که زن را کمتر از مرد و بی‌ارزش‌تر از مرد می‌دانستند و اسلام گفت که ارزش انسان به عقیده است، کارهای اجرایی معیار فضیلت نیست، کسی از شما گرامی‌تر است که باتقوا تر است، «أَوَمَن یُنَشَّؤُا۟ فِى ٱلْحِلْیَةِ وَهُوَ فِى ٱلْخِصَامِ غَیْرُ مُبِینٍۢ ﴿١٨﴾»، آیه نمی‌خواهد بگوید عندالله زن پست‌تر و کم‌ارزش‌تر از مرد است.
مفسر برجسته قران کریم با اشاره به این که در نظام اسلامی رشد زنان جامعه بیشتر از مردان است، اظهار کرد: در جامعة‌الزهرا و در دانشگاه‌ها رشد زنان بیشتر است و این به برکت خون‌های پاک شهدا است، زمینه اگر باشد زن پرورش می‌یابد، اکنون جامعة‌الزهرا کمتر از بقیه حوزه‌های علمیه نیست، کتاب‌های خوبی هم نوشتند، راه باز است، زن مرجع تقلید نمی‌شود اما در حد صاحب جواهر می‌تواند باشد، کارهای اجرایی از آن زن نیست.
وی ابراز کرد: کارهای بگیر و ببند و بکش از زن کمتر ساخته است، این کمال نیست، زن می تواند استاد دانشگاه حقوق شود و کسانی همچون آقای قاضی تربیت کند، اگر یک وقتی شما زنان را خوب تربیت کنید، خوب هم تربیت می‌شوند، به برکت انقلاب اسلامی وضع مردهای جامعه هم خوب شد، اگر نظام الهی باشد، چه زن و چه مرد درست تربیت می‌شوند.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی ادامه داد: موجودی که هستی او عین ذات او نیست نیاز به یک سازنده دارد، ما نمی‌توانیم بگوییم باد و هوا جمع شده و یک ساختمانی را ساخته است، برخی تا کیوان و تا فضا رفته‌اند اما پیش پای خود را نمی‌بینند، امام حسین(ع) در دعای عرفه با این همه نشانه‌ها فرمود کور است چشمی که خدا را نمی‌بیند.
وی با اشاره به این که خداوند درباره انبیا(ع) فرمود ما ایشان را به صورت پیوسته و متواتر فرستادیم، ابراز کرد: سلسله انبیا قطع نشد، انبیا متواتر آمدند، قول خداوند هیچ‌گاه قطع نشد، هر پیامبری هم که آمد حرف انبیا قبلی را تصدیق کرد، این طرز علما است که حرف عالم قبلی را نقد می‌کند، هر پیامبری که آمد گفت دیگری درست گفت.
وی به مراحل تعلیم و تعلیل در حوزه علمیه اشاره کرد و گفت: در حوزه‌های علمیه دو کار علمی می‌کنند، در حوزه برای این که مجتهد تربیت کنند اول تعلیم و بعد تعلیل است، در کتاب‌های فقهی و اصولی می‌گویند فلان چیز اصل و واجب است و طلبه اول عالم می‌شود و بعد وقتی کم کم رشد کرد به کتاب‌های فقهی نیمه استدلالی و شرح لمعه آشنا می‌شود و بعد به مراحل بالاتر همچون جواهر می‌رسد.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم گفت: انسان اگر بخواهد خود را زنده کند یا باید حوزوی یا دانشگاهی فکر کند، یا با تعلیم و تعلیل حوزوی انس پیدا کند یا با تعلیم و تعلیل دانشگاهی انس پیدا کند یا مجتهد یا استاد بشود و گرنه تبلیغ را به جای تعلیم به او می‌آموزند و تکرار را به جای تعلیل به خورد او می‌دهند و او را سراغ غذای بدلی می‌فرستند.
وی ادامه داد: به مردم می‌فرماید قبل از شما کسانی بودند که بیراهه رفتند و سرشان به سنگ خورد، برخی نعمت‌زده هستند، این نعمت الهی همان طور که فیض است، یک غده‌ای است، چون غالب افراد از روستاها به حوزه علمیه آمدند و برای خودشان مجتهد شدند و به مقامات رسیدند اما همین که وضع مادی‌شان خوب شد، بچه‌ها آن راهی را که باید نرفتند و این داشتن برای یک عده غده است که می‌گویند ای کاش ما این وضع را نمی‌داشتیم و بچه‌هایمان طلبه می‌شدند.
منبع: رسا
