به گزارش قم نا ، آیت‌الله محمد‌تقی مصباح در جلسه درس اخلاق ویژه ماه رمضان، با اشاره به گناهان اظهار داشت: خداوند از انسان مومن نمی‌پسندد که او مرتکب گناه شود. البته مهربانی و فضل خداوند بی‌پایان است و توبه گناهکاران را می‌پذیرد.
وی تصریح کرد: حفظ آبروی انسان در جامعه یک نعمت بزرگی است، حفظ آبروی دیگران یک واجب و حفظ حرمت مومن همچون حرمت کعبه است که از آن باید حفاظت شود. انسان اگر از خداوند مال، سلامتی و آبرو را طلب می‌کند، باید از آن‌ها به‌عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به کمال استفاده کند، نه اینکه خود آن‌ها به هدفی برای انسان تبدیل شوند.
استاد عالی حوزه علمیه قم با اشاره به خطرات ثروت‌های دنیوی گفت: برخی اوقات انسان به‌دنبال رفاه می‌رود و حب دنیا و مال سبب می‌شود که انسان از واجبات باز بماند، گاهی اوقات کسب ثروت توسط انسان سبب می‌شود که او به گمراهی کشیده شود. انسان در روز قیامت باید برای آن ثروتی که در اختیارش گذاشته شد، جواب بدهد. ثروتی که انسان را از خداوند دور کند، خواستنی نیست.
وی ادامه داد: دعاهایی که انسان برای نعمت دنیوی می‌کند، باید پیش شرطی هم بگذارد که کسب این نعمت‌‌ها ضرری برای دنیا و آخرتش نداشته باشد، اما دعا برای کسب نعمت‌های اخروی نیازی به پیش شرط ندارد، چون کسب این نعمت‌های اخروی ضرری برای انسان و دیگران ندارد، اما نعمت‌های دنیوی گاهی به ضرر انسان تمام شود و سبب از بین رفتن دین و حیثیت انسان می‌شود. انسان باید نعمتی را بخواهد که به دینش ضربه نزند، حتی آبرویی که برای انسان بت شود، هم پسندیده نیست.
رئیس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به دعا کردن اظهار کرد: خواندن دعا ثواب دارد و انسان نباید آن را ترک کند، اما دعا کردن واقعی آن است که از دل انسان برخیزد. انسان در دعا کردن واقعی می‌داند که چه می‌گوید و از حال خوشی برخوردار باشد. خداوند دعایی را اجابت می‌کند که انسان حاجت خود را از خداوند طلب کند.
وی تصریح کرد: دعای حقیقی آن چیزی است که انسان از خداوند می‌خواهد و دلبستگی انسان فقط باید به خداوند باشد، البته خداوند اینگونه قرار داده که اجابت دعاها از طریق اسباب صورت می‌گیرد، اما همه چیز متعلق به خدا است. ما باید بدانیم که خودمان هیچ چیزی نداریم و هر چیزی را هم که در اختیار ما است، خداوند به ما داده است.
آیت‌الله مصباح یزدی هدف خلقت انسان را عبادت دانست و افزود: ما باید پس از فهمیدن این مسئله همه رفتارهایمان براساس آن گونه‌ای باشد که خداوند خواسته است. انسان اگر می‌گوید که به خداوند ایمان دارد، باید فقط به او توکل کند. کسی که رفتارش اینگونه باشد، دعای او هم توسط خداوند قطعاً مستجاب می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: اگر انسان حالت تضرع برای او به وجود بیاید و دستش را به سوی خداوند بلند کند، ثوابی بیشتر از هر عبادت دیگری کسب می‌کند، اگر چنین دعایی صادقانه باشد، خداوند از کوتاهی‌های انسان در گذشته خواهد گذشت. اگر انسان پشیمان شود و عذرخواهی صادقانه داشته باشد، خداوند دعای او را می‌پذیرد.
منبع : تسنیم
