به گزارش قم نا به نقل از ثامن ، قیام 15 خرداد نقطه عطفی در تاریخ مبارزات ملت قهرمان ایران است، كه رهبری داهیانه امام خمینی« قدس سره» و یاری روحانیان انقلابی در تداوم آن، طی یك دوره ی پانزده ساله، نقش اساسی داشته است. و در همه ی آن سال ها سال روز 15 خرداد هیچ گاه در سكوت و خاموشی سپری نشد؛ زیرا كه 15 خرداد برای امت قهرمان و شهید پرور ایران، از اهمیت و اعتبار ویژه ای برخوردار بوده و خواهد بود.
15 خرداد، روز قیام خونین مردم جان بركفی بود كه، به نام اسلام و برای اسلام به میدان آمدند و علیه نظام ستمشاهی شوریدند. 15 خرداد روز آغاز نهضت مقدس اسلامی، روز عصیان علیه طاغوت و طاغوتیان و روزی بود كه ملت ایران زیر بیرق اسلام گرد آمد و برای مقابله با دشمنان اسلام و قرآن وارد صحنه شد و پشت رژیم ستمشاهی را به لرزه انداخت.
در سحرگاه 15 خرداد سال 1342، دژخیمان رژیم ستمشاهی به خانه ی امام در قم یورش بردند و امام خمینی« قدس سره» را كه سه روز پیش از آن، به مناسبت عاشورای حسینی در مدرسه ی فیضیه، طی سخنان كوبنده ای پرده از جنایات شاه و اربابان امریكایی و اسراییلی او برداشته بود، دستگیر و دور از چشم مردم به زندانی در تهران منتقل كردند.
هنوز چند ساعتی نگذشته بود كه خیابانهای شهر قم زیر پای مردان و زنان مسلمان و انقلابی كه به قصد اعتراض از خانه هایشان بیرون آمده و به حمایت از رهبرشان فریاد برآورده بودند، به لرزه در آمد. همین صحنه، در همان روز در تهران و چند شهر دیگر نیز به وجود آمد و مردم ایران با قیام گسترده ی خود نشان دادند كه خواستار برقراری حكومت اسلامی و پایان دادن به رژیم ستمشاهی هستند. به همین جرم بود كه گلوله های شلیك شده از خشم و كینه ی حكومت شاه، قلب صدها مسلمان انقلابی به پا خاسته را در 15 خرداد 1342 نشانه رفت و آنان را به خاك و خون كشید. بدین ترتیب، تاریخ ایران اسلامی و تاریخ مبارزات امت اسلامی، در روز 15 خرداد 1342 ورق خورد و فصل جدیدی در كارنامه ی رویارویی مستضعفان با مستكبران گشوده شد.
از تعداد شهدای 15 خرداد آمار صحیحی در دست نیست. اما تعداد آنها را رقمی بین 5 تا 15 هزار نفر، تخمین زده اند. در تهران و قم و سایر شهرها دولت به دستگیری و محاكمه ی روحانیان و مردم ادامه داد. زندان ها از اقشار گوناگون مردم، پر شد و عده ای نیز محاكمه و اعدام شدند.
نارسایی در آمار شهیدان و مجروحان قیام 15 خرداد و ناآگاهی و بی اطلاعی از نام و نشان کامل آنها ریشه در ترس برخی از خانوادههای شهیدان از بیم پیگرد شدید رژیم، و مخفیکاری رژیم به منظور پوشیده نگه داشتن شدت برخورد با قیام دارد. به اذعان شاهدان در مسگرآباد کانالی کنده بودند و جنازهها را داخل آن میریختند. برخی از افراد نیز شاهد انداختن تعدادی از جنازهها در دریاچه نمک قم بودند.
به جرات می توان گفت شهدای انقلاب مخصوصا شهدای قیام15 خرداد از مظلوم ترین شهدا هستند زیرا به دلیل خفقان موجود این شهدا به صورت مخفیانه و پراکنده به خاک سپرده می شدند، تعدادی از شهدای قیام 15خرداد قم در قبرستان قم نو به خاک سپرده شده اند، که تا دو سال پیش سنگ مزار این شهدا هیچ نمادی از شهدای قیام 15خرداد نداشت اما به همت بنیاد شهید قم بناهای یاد بودی برای این شهدا نصب شده اما متاسفانه هیچ گاه مراسم های یادبود شهدای قیام 15خرداد بر سر مزار این شهیدان مظلوم برگزار نمی شود! تا جایی که جوانان قمی اصلا نمی دانند شهدای قیام 15خرداد که سالها در کتابهای درسی آن را خوانده و به آن افتخار کرده اند در کجاها دفن هستند حتی در جستجو در سایت های مرتبط نیز کوچکترین اشاره ای به مزار شهدای قیام 15خرداد در قم نشده است.
