به گزارش قم نا ، در این مطلب می خوانیم: شهرهای کوچک قم امروز برای اینکه بتوانند عصای دست قم باشند، نیازمند درآمد پایدار برای ایجاد زیرساخت های مناسب هستند. در حال حاضر عدم وجود درآمد پایدار برای شهرهای کوچک قم باعث شده که شتاب توسعه یافتگی در این شهرها کند باشد و مانعی بر سر راه توسعه پایدار شهرهای کوچک است. با توجه به اینکه استان قم از نظر منابع آبی در وضعیت مناسبی قرار ندارد، بخش کشاورزی و دامداری نمی تواند آن چنان که باید و شاید در توسعه یافتگی شهرهای کوچک و روستاهای قم نقش آفرینی کند.
معتقدم امروز گردشگری می تواند محور توسعه پایدار در شهرهای کوچک و روستاهای قم باشد. البته در خصوص توسعه این صنعت در شهرهای کوچک و روستاهای قم باید بسیار دقیق عمل کرد. در اینکه آب و هوای معتدلی که در این بخش ها وجود دارد، گردشگران را به این مناطق می کشاند، شکی نیست. از سوی دیگر، این آب و هوا هم به دلیل وجود باغات در این مناطق است. پس نتیجه می گیریم که گردشگری را نباید به باغ ها ببریم، یعنی با تخریب یک باغ و قطع چندین درخت، به دنبال ایجاد یک مرکز تفریحی و توریستی برای جذب گردشگران باشیم. این رویه درستی نیست و نباید به این سمت حرکت کنیم.
امروزه نقش گردشگری در کمک به توسعه نواحی دارای جاذبه های گردشگری بر همگان آشکار شده است. گردشگری روستایی یکی از اشکال گردشگری است که هر روز بر میزان توجه و تأکید بر آن در برنامه ریزی های روستایی و منطقه ای افزوده می شود. گردشگری روستایی گستره ای فراگیر از فعالیت ها، خدمات و تسهیلات را شامل می شود که به وسیله ساکنین شهرهای کوچک و روستاییان برای تفریح، استراحت، جذب و نگهداشت گردشگران در نواحی روستایی صورت می گیرد و می تواند گردشگری کشاورزی، گردشگری مزرعه، گردشگری طبیعی، گردشگری فرهنگی، گردشگری جنگل و اکو گردشگری را نیز در برداشته باشد؛ بنابراین بخش توریسم به عنوان بخشی مولد در زمینه کسب درآمد و ایجاد اشتغال، در اقتصاد کشورها نقش بسزایی دارد. به طوری که بسیاری از کشورها به صنعت پویای توریسم به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال زایی، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختارهای زیر بنایی نگاه می کنند. این صنعت در دهه های اخیر به سرعت در حال رشد بوده است و انواع متعدد آن، از جمله توریسم روستایی، اکو توریسم و صنایع دستی که بیشتر نمونه های مربوط به محیط طبیعی و روستا هستند نیز، از اقبال و توجه بسیاری برخوردار شده اند.
آنچه می تواند در شهرهای کوچک مورد توجه قرار گیرد، صنایع دستی است. در این شهرها و روستاهای اطراف آن، صنایع دستی منحصر به فردی تولید می شود که در صورت ساماندهی تولید و فروش آن، می تواند به یک منبع درآمد بسیار مناسب برای ساکنین روستاها و شهرهای کوچک تبدیل شود.
از سوی دیگر؛ توسعه پایدار گردشگری روستایی، به مثابه بخشی ارزشمند و رو به پیشرفت در زمینه های اقتصادی مطرح است و در زمینه های سرمایه گذاری، با توجه به دسترس بودن منابع، پایین بودن قیمت ها و کوچک بودن طرح ها در مقایسه با دیگر طرح های گردشگری، خطرات و هزینه های کمتری دارد.
معمولا گردشگری روستایی اثرات مثبت اقتصادی در جامعه میزبان بجا می گذارد، اما با تدابیر اصولی باید شناخت کافی از منابع و بنیان های توسعه پایدار کسب نمود، زیرا با ادامه روند و تحلیل منابع طبیعی، تغییر و تحول چشم اندازهای روستایی، مهاجرت افراد بومی از روستا و تخریب محیط زیست، جامعه میزبان متحمل اثرات منفی خواهد شد.
همچنان که گردشگری می تواند محور توسعه پایدار شهرهای کوچک و روستاهای قم باشد، در صورت عملکرد نادرست مسوولان در راهنمایی و هدایت سرمایه گذاران، همین موضوع می تواند محور بسیار از ناهنجاری ها در شهرهای کوچک و روستاها شود. مسوولان مربوطه باید توجه داشته باشند که اولویت اصلی برای سرمایه گذاری در بخش گردشگری در شهرهای کوچک و روستاهای قم باید، افراد بومی و ساکن آن منطقه باشند. حضور سرمایه گذاران از دیگر مناطق در شهرهای کوچک و روستاهای قم به دلیل عدم آشنایی آنان به بافت منطقه، می تواند منشا اثرات منفی باشد. لذا حضور سرمایه گذاران برای اجرای طرح های گردشگری در این مناطق، لزوما باید با هماهنگی و نظارت مدیریت شهری و روستایی باشد.
منبع : ایرنا
