به گزارش قم نا ، مصطفی سعادت طلب قبل از ظهر یکشنبه در جلسه علنی شورای اسلامی شهر قم با اشاره به اهمیت توجه به معماری و شهرسازی اسلامی اظهار داشت: معماری خانه ایرانی تا سال ۱۳۰۰ تغییرات تدریجی و آرام داشته و از سال ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۰ تغییرات منطقی و سریع‌تر داشته اما از سال ۱۳۴۰ به صورت افسارگسیخته‌ای در حال تغییر بوده است.

وی ادامه داد: تضمین پابرجایی بنا و تأمین خنکی و گرمی، بهره‌برداری از منابع طبیعت و ... از جمله ویژگی‌های معماری ایرانی است که در معماری معاصر دیده نمی‌شود.  

رئیس کمیسیون امور زیربنایی شورای شهر قم گفت: معماری ایران منابع تجدیدپذیر را به شیوه معمارانه به کار می‌گیرد و خود را نه بر محیط تحمیل نه از محیط جدا می‌کند.

وی اضافه کرد: بر این اساس اگر معماری خانه‌های ایران را به دو نوع خانه ایرانی و خانه معاصر تقسیم‌بندی کنیم، هر دو خانه از فضا و مصالح به کار گرفته شده اما در یکی معیار اصلی بر توانمندی‌های فضا در پاسخگویی به نیازهای جامعه و افراد به کار رفته اما در دیگری مصالح و اشیا برای برآورده کردن نیازهای جسمی است.

سعادت طلب با اشاره به ویژگی‌های معماری خانه‌های ایرانی اسلامی اظهار داشت: معیار استفاده فضا در خانه ایرانی بر رعایت حریم قرار داده شده و این حریم بر پایه حفظ حرمت استفاده شده است.

وی با اشاره به اینکه معماری پدیده چند سویه و دارای بار معنایی است گفت: در حال حاضر خانه معاصر فضاهایی همچون ورودی، راهرو، پیلوت، اتاق و ... خلاصه می‌شود اما در گذشته دهلیز، بالاخانه، گوشواره، پستو، تالار، شاه نشین، هشتی، هشت دری، آبریزگاه، دستشویی، و... وجود داشت که همین موضوع تفاوت این دو را نشان می‌دهد.

رئیس کمیسیون امور زیربنایی شورای اسلامی شهر قم افزود: اگر خانه را به سه قسمت فضاهای باز، بسته و سرپوشیده تقسیم کنیم، در حال حاضر در معماری کنونی ایوان یعنی فضای سرپوشیده نداریم و چیزی به نام حیاط احتمالاً در آینده نخواهیم داشت.

وی افزود: در حال حاضر در سیستم مدیریت شهری خودمان حداقل‌هایی که در ضوابط شهرسازی دیده شده را هم معامله می‌کنیم.

سعادت طلب گفت: در مسئله شهرسازی مالکان به دنبال سود بیشتر هستند اما این سود بیشتر به قیمت از دست رفتن آسایش ساکنان به دست می‌آید.

وی افزود: در حال حاضر معماری ما نسبت به گذشته در بدترین شرایط است که این برای کسانی که از این علم و هنر اطلاع دارند دردآور است.

منبع : مهر