به گزارش قم نا ، آیت الله محمد تقی مصباح یزدی در جلسه درس اخلاق ویژه ماه رمضان با اشاره به نیازهای انسان اظهار داشت: اگر انسان برای هر نیازش به سراغ خداوند بی نیاز برود و حتی اگر به دنبال اسباب برود، این را به خاطر سخن پروردگار انجام دهد، در این صورت چنین کاری از هر عبادتی بالاتر است.

وی تصریح کرد: آن کسانی که دعا نمی‌کنند، بر خدا تکبر می‌فروشند و به دنبال بندگی خداوند نیستند. چنین افرادی با خواری و ذلت وارد جهنم می‌شوند. خداوند می‌گوید هر چه می‌خواهید از من طلب کنید، اما اگر به سوی من نیایید، دلیلش می‌تواند ناشی از روح تکبر باشد که کیفر این تکبر، ذلت و خواری است.

آیت الله مصباح یزدی با اشاره به انذازهای خداوند گفت: آن چیزی که ما را بیشتر به کار کردن وا می‌دارد این است که از خطر نجات پیدا کنیم. انسان بیشتر از خطر می‌ترسد و این ترس بیشتر باعث فعالیت او می‌شود. علت اینکه در قرآن هم به انذار بیشتر توجه شده، برای این است که انسان‌ها را متوجه خطرها کند. ما برای این آفریده شدیم که با اختیار خود عمل کنیم و عامل انذار، بیشتر باعث گرایش ما به کارهای خوب می‌شود.

وی تصریح کرد: انسان که شکر می‌کند، نعمت از خدا است و وسیله شکر را هم خدا داده و تازه او راهنمایی کرده که ای انسان شکر کنید که من نعمت‌های تو را زیاد کتم. اگر یکی از انسان‌های عادی چنین راهی را برای دیگران باز کند، با این که می دانیم، او انسانی مثل ما است، اما نهایت حمد و ستایش را در برابر او انجام می‌دهیم. خدایی که همه چیز از جمله وجود انسان، شعور و ایمان از آن او است، او قرآن را نازل کرده و پیغمبر فرستاده و راه هدایت باز کرده، چنین وجودی را چقدر باید ستایش کرد؟ تا زمانی که راهی و لفظی برای حمد وجود داشت، باید خداوند را ستایش کرد.

استاد عالی حوزه علمیه قم با اشاره به مناجات خداوند بیان کرد: این مطالب باعث می‌شود که انسان برای مناجات با خدا و درک رحمت‌های ویژه او آماده می‌شود. آن چیز که به کار انسان ارزش می‌دهد، اصل کارها نیست، بلکه لطافتی است که در ذهن انسان‌ها وجود دارد. خداوند نعمت و اسباب شکر داده و تشویق کرده که ما شکر کنیم، گفته که اگر شکر کنید، نعمت‌هایتان را افزایش می‌دهیم علاوه بر همین تشویق کرده که شکر کنیم، پیغمبر فرستاده تا ما را هدایت کند و ما این مسائل را بفهمیم. خداوند در مقابل همه این‌ها از شما از شما تشکر می‌کند. برخی انسان‌ها ارزش این مطالب را می‌فهمند و برای تشکر خداوند هم باید شکر کرد.

رئیس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) شکر خداوند را فوق نعمت‌ها دانست و افزود: این شکر از همه لطیف تر و پرانگیزه تر است، هر چه انسان بیشتر در مورد این فکر کند، معرفت او نسبت به خداوند بیشتر می‌شود و محبت خداوند در دلش زیاد تر می‌شود. انسان تا جایی می‌رسد که منفعت شخصی خود را از خداوند طلب نمی‌کند، چون در کمالات الهی و جمال الهی غرق می‌شود و دیگر چیزی برای خودش نمی‌خواهد.

وی تصریح کرد: فکر کردن به نعمت‌های برکات بسیار فراوانی دارد، اگر انسان به این چیزها فکر کند، دیگر اگر کمبودی هم وجود داشته باشد، دیگر به آن فکر نمی‌کند. اگر بیماری، درد و مشکلات را با تمام نعمت‌ها مقایسه کنیم، خجالت می‌کشیم که که به آن مشکلات فکر کنید. ما غرق در نعمت هستیم، چه نیازی به غصه داریم؟ اگر ارزش این نعمت‌ها را درک کنیم، محبتمان به خداوند بیشتر می‌شود و سبب می‌شود که ما از نعمت‌های خداوند قدردانی کنیم.

آیت الله مصباح یزدی با اشاره به نعمت‌های خداوند خاطرنشان کرد: عمر هیچ کس کفاف نمی‌دهد که شکر حتی یک نعمت خداوند را انجام بدهد، اصلاً آن قدر نعمت وجود دارد که انسان قدرت احصا آن را ندارد و قدردانی از نعمت‌ها باعث افزایش آن نعمت‌ها می‌شود.

منبع : تسنیم