کد خبر ۲۵۳۸۲ ۱۱۲۰ بازدید انتشار : ۳۱ فروردین ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۰۱

قم در روز ولادت امام محمد باقر(ع) غرق در نور و سرور شد

همزمان با سالروز ولادت با سعادت حضرت امام محمد باقر(ع)، شهر مقدس قم مرکز جهان تشیع غرق در جشن و شادی و سرور شد.

به گزارش قم نا ، همزمان با فرا رسیدن روز اول ماه رجب، سالروز ولادت با سعادت پنجمین اختر آسمان امامت و ولایت، امام محمد باقر(ع)، شهر مقدس قم یکپارچه غرق در نور و شادمانی شد.

شهر مقدس قم در شب میلاد امام محمد باقر(ع) حال و هوای ویژه ای به خود گرفت و مراسم جشن و سرور در حرم مطهر کریمه اهل بیت(ع)، مسجد مقدس جمکران، مساجد و تکایا و دیگر اماکن متبرکه با حضور عاشقان و ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) برگزار شد.

در شب میلاد این امام بزرگوار، هزاران نفر از زائران بارگاه کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه(س) با شرکت در مجلس ویژه ای که از سوی آستان مقدس برگزار شده بود، به جشن و شادی پرداخته و این میلاد با برکت را گرامی داشتند.

حرم مطهر حضرت معصومه(س) از ساعات ابتدایی شب گذشته و صبح امروز پذیرای هزاران تن از زائران و مجاوران است که به منظور عرض تبریک میلاد خجسته امام محمد باقر(ع) به محضر مبارک کریمه اهل بیت(ع) وارد این مکان مقدس شده اند.

مسجد مقدس جمکران نیز در این شب میزبان هزاران نفر از نمازگزاران و زائران شهر قم بود که پس از اقامه نماز مغرب و عشاء این جشن ولادت را به ساحت مقدس امام زمان(عج) تبریک عرض کردند.

همچنین به همین مناسبت شب گذشته و امروز مراسم مختلف جشن میلاد با حضور هزاران دلداده اهل بیت(ع) در دفاتر و بیوت مراجع تقلید و دفتر مقام معظم رهبری در قم برپا شد.

بسیاری از شهروندان قمی به همراه زائران حرم مطهر حضرت معصومه(س) با در دست داشتن نقل و شیرینی و تقسیم آن، ولادت با سعادت امام محمد باقر را به یکدیگر تبریک و تهنیت گفته و برای جامعه اسلامی آرزوی خیر و برکت می کنند.

یکم رجب سالروز ولادت امام محمد باقر(ع) والامقامی از نسل پاکان است؛ امام همامی که با علم و دانش بی انتهای خویش، هدایتگر مردم روزگار خویش به سعادت حقیقی شد و جامعه اسلامی را با غنی ترین آموزه های دینی آشنا کرد.

این امام همام در نخستین روز رجب 57 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. نام مبارک وی را محمد نهادند از القاب آن امام می توان به باقرالعلوم به معنای شکافنده ی علوم، شاکر، صابر و هادی اشاره کرد و کنیه ایشان ابوجعفر بود.

ایشان در طول 19 سال امامت خویش با مسایلی همچون درگیری امویان با عباسیان، پیدا شدن مشاجره های سیاسی و ظهور سرداران و مدعیانی چون ابوسلمه خلال و ابومسلم خراسانی رو به رو شد. در این هنگامه قاضی ها و متکلمانی حضور داشتند که عقاید، کلام و اخلاق را بر پایه ی مصلحت های دستگاه حاکم شرح و تفسیر می کردند و آموزه های قرآنی، به ویژه موضوع امامت و ولایت را به انحراف می کشاندند و احادیث نبوی را جعل می ساختند؛ در چنین شرایطی امام محمدباقر(ع) از شرایط مساعد روزگار سیاسی خویش برای نشر آموزه های اصیل اسلامی و معارف حقه بهره برد و بدین شکل دانشگاه تشیع و علوم اسلامی را پایه ریزی و با تربیت و پرورش شاگردانی بنام و یارانی شایسته، فقه آل محمد(ص) را جمع، تدوین و تدریس کرد و با آموزش علم، فضیلت و دانش های اسلامی به مردم، مهم ترین مرکز را برای تبادل افکار علما، دانشمندان، راویان حدیث، خطیبان و شاعران به وجود آورد تا علیه ظلم و ستم حاکمان زمانه ی خویش به مبارزه بپردازند. ایشان نقش بسیار مهمی را در نشر اخلاق و فلسفه ی اصیل اسلامی، جهان بینی خاص قرآن و تنظیم مبانی ایفا کرد.

امام محمدباقر(ع) با مومنان و دوستان بسیار گشاده رو بود و در صدقات، بخشش و آداب اسلامی همچون دستگیری از نیازمندان، عیادت از بیماران و رعایت آداب و سنت های دینی، تمام کوشش خویش را به کار می برد تا سنت های حضرت محمد(ص) را به صورت عملی در میان مردم زنده نگه دارد و مکارم اخلاقی را به آنان بیاموزد.

سرانجام امام محمدباقر(ع) پس از سال ها تلاش در راه نشر و گسترش آموزه های اسلامی و مبارزه علیه ظلم و ستم حکومت وقت در هفتم ذیحجه 114هجری قمری در 57 سالگی در مدینه به دستور هشام بن عبدالملک مسموم شد و به مقام والای شهادت نایل آمد و در آرامگاه بقیع به خاک سپرده شد.

منبع : ایرنا